Moengo
Moengo, ook Mungo, is een plaats en ressort in het oosten van Suriname, gelegen aan de rivier de Cottica, in het district Marowijne. In 2012 had het ressort Moengo, waartoe ook de gelijknamige plaats behoort, 10.834 inwoners.
Van 1932 tot 1945 was Moengo de hoofdplaats van het district Marowijne, terwijl in de periode ervoor en erna Albina de hoofdplaats was van het district. In het oosten tegen Moengo aan ligt Wonoredjo.
De plaats is in het begin van de 20e eeuw gesticht, nadat in 1916 de Surinaamsche Bauxiet Maatschappij (SBM)in het gebied winbare voorraden bauxiet had ontdekt. De SBM, later omgedoopt in Suriname Aluminium Company (Suralco) was een volle dochter van de Aluminum Company of America (Alcoa). Aanvankelijk was Moengo alleen via de rivier bereikbaar. De Cotticariver werd bevaarbaar gemaakt voor zeeschepen die te Moengo de bauxiet kwamen ophalen. In 1922 werd de eerste bauxiet geëxporteerd naar Trinidad om van daaruit te worden vervoerd naar de Verenigde Staten. Moengo beschikte over een haven met zwaaikom, waar de schepen konden draaien. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de transporten beveiligd door Amerikaanse soldaten en door de Surinaamse Schutterij.
Eind jaren twintig werd een weg naar Albina aangelegd. In 1955 werd een airstrip aangelegd (code MOJ), en sinds 1964 is Moengo vanuit Paramaribo via de weg naar Albina bereikbaar (Oost-Westverbinding). Door de bouw van de Jules Wijdenboschbrug is de reistijd vanuit Paramaribo nog flink verkort. Van Langatabbetje loopt een moeizaam onderhouden weg naar Moengo.
Tijdens de Binnenlandse Oorlog die in de jaren tachtig woedde tussen het Nationale Leger van Suriname en het Junglecommando, werd bauxietwinning buiten Moengo te gevaarlijk geacht. Moengo stond echter zelf ook op een winbare laag bauxiet. Het plaatsje werd daarom gedeeltelijk ontmanteld om deze bauxiet te kunnen winnen, waarbij een deel van de huizen als bouwpakket werd verkocht. Toen de bauxietlagen uitgeput raakten, werd ook de bauxietfabriek ontmanteld. De bauxietwinning werd verplaatst naar de Coermotibo-mijn. De bauxiet wordt van daar met duwboten naar Paranam vervoerd om te worden verwerkt tot aluinaarde. Sinds 2016 produceert Suralco niet meer in Suriname.
Van 1932 tot 1945 was Moengo de hoofdplaats van het district Marowijne, terwijl in de periode ervoor en erna Albina de hoofdplaats was van het district. In het oosten tegen Moengo aan ligt Wonoredjo.
De plaats is in het begin van de 20e eeuw gesticht, nadat in 1916 de Surinaamsche Bauxiet Maatschappij (SBM)in het gebied winbare voorraden bauxiet had ontdekt. De SBM, later omgedoopt in Suriname Aluminium Company (Suralco) was een volle dochter van de Aluminum Company of America (Alcoa). Aanvankelijk was Moengo alleen via de rivier bereikbaar. De Cotticariver werd bevaarbaar gemaakt voor zeeschepen die te Moengo de bauxiet kwamen ophalen. In 1922 werd de eerste bauxiet geëxporteerd naar Trinidad om van daaruit te worden vervoerd naar de Verenigde Staten. Moengo beschikte over een haven met zwaaikom, waar de schepen konden draaien. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de transporten beveiligd door Amerikaanse soldaten en door de Surinaamse Schutterij.
Eind jaren twintig werd een weg naar Albina aangelegd. In 1955 werd een airstrip aangelegd (code MOJ), en sinds 1964 is Moengo vanuit Paramaribo via de weg naar Albina bereikbaar (Oost-Westverbinding). Door de bouw van de Jules Wijdenboschbrug is de reistijd vanuit Paramaribo nog flink verkort. Van Langatabbetje loopt een moeizaam onderhouden weg naar Moengo.
Tijdens de Binnenlandse Oorlog die in de jaren tachtig woedde tussen het Nationale Leger van Suriname en het Junglecommando, werd bauxietwinning buiten Moengo te gevaarlijk geacht. Moengo stond echter zelf ook op een winbare laag bauxiet. Het plaatsje werd daarom gedeeltelijk ontmanteld om deze bauxiet te kunnen winnen, waarbij een deel van de huizen als bouwpakket werd verkocht. Toen de bauxietlagen uitgeput raakten, werd ook de bauxietfabriek ontmanteld. De bauxietwinning werd verplaatst naar de Coermotibo-mijn. De bauxiet wordt van daar met duwboten naar Paranam vervoerd om te worden verwerkt tot aluinaarde. Sinds 2016 produceert Suralco niet meer in Suriname.
Kaart (cartografie) - Moengo
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - Suriname
Vlag van Suriname |
De republiek heeft een oppervlakte van 163.820 km², een kustlijn van 386 km en grenst aan Brazilië, Guyana en Frans-Guyana. Het heeft zowel met Guyana als met Frans-Guyana een grensgeschil. Het landschap bestaat uit moerassen en heuvellandschappen met in het zuiden en midden verschillende bergketens. Het land is grotendeels bedekt met tropisch regenwoud en wordt doorsneden door een aantal rivieren die van het zuiden naar het noorden lopen, zoals onder andere de rivier de Suriname.
Valuta / Taal
ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
---|---|---|---|
SRD | Surinaamse dollar (Surinamese dollar) | $ | 2 |
ISO | Taal |
---|---|
EN | Engels (English language) |
JV | Javaans (Javanese language) |
NL | Nederlands (Dutch language) |